پوکه معدنی

پوکه معدنی سنگی آتشفشانی است که از شیشه های آتشفشانی کاملاً وزیکولار تشکیل شده است ، که ممکن است حاوی کریستال باشد. به طور معمول دارای رنگ روشن است. اسکوریا یکی دیگر از سنگهای آتشفشانی وزیکولی است که در داشتن وزیکولهای بزرگتر و دیواره های وزیکول ضخیم تر و دارای رنگ تیره و متراکم تر از تپه تفاوت دارد.

پوکه معدنی وقتی ایجاد می شود که صخره ای بسیار گرم و بسیار تحت فشار ، به شدت از آتشفشان خارج می شود. پیکربندی نامتعارف کف پا به دلیل سرمایش سریع و کاهش فشار سریع اتفاق می افتد. دفع فشار باعث کاهش حباب با کاهش محلول در گازها (از جمله آب و CO ₂ ) که در گدازه حل می شوند می شود و باعث می شود گازها به سرعت در حال حل شدن باشند (مانند حباب های CO ₂که با باز شدن یک نوشیدنی گازدار ظاهر می شود). خنک سازی و دفع فشار همزمان حباب های موجود در ماتریس را مسدود می کند.

بلورهای کوچک از مواد معدنی مختلف در بسیاری از گودالها رخ می دهد. رایج ترین فلدسپات ، اوگیت ، هورنبلند و زیرکون است. حفره ها (وزیکول) پومس گاه گرد شده و بسته به جریان گدازه های جامد کننده ممکن است کشیده یا لوله‌ای نیز باشد. در تپه هایی که در بین سنگ های آتشفشانی قدیمی وجود دارد ، حفره ها معمولاً پر از رسوب مواد معدنی ثانویه هستند که توسط آب غلیظ وارد شده اند. خود شیشه ، نخ ها ، الیاف و پارتیشن های نازک بین وزیکول ها را تشکیل می دهد.
توده های ریولیت و تراکت سفید رنگ هستند ، توده های آندزیت اغلب زرد یا قهوه ای ، و بازالت های شکاف دار (مانند مواردی که در جزایر هاوایی اتفاق می افتد) قهوه ای سیاه دارند. گلدان ها از سنگهای آذرین فلسی (غنی از سیلیس) به وفور دیده می شوند. بر این اساس ، آنها معمولاً ابسیدین را همراهی می کنند. عمده ترین تولیدکننده ها کشورهایی هستند که مدیترانه را حلقه می کنند ، به ویژه ایتالیا ، ترکیه ، یونان و اسپانیا. در ایالات متحده عمدتا در ایالت های راکی ??کوه و ساحل اقیانوس آرام استخراج می شود.

در قطعات دقیقه ، توزیع بسیار گسترده ای روی سطح زمین دارد. در تمام رسوبات رخ می دهد که کف عمیق ترین قسمت اقیانوس ها را پوشش می دهد و به ویژه در خاک رس قرمزهای پرتغال فراوان است. در بعضی از موارد ، این توده از فوران های آتشفشانی زیر دریایی گرفته شده است ، اما حضور آن نیز به این دلیل اختصاص یافته است که ماه ها روی آب شناور می شود و به این ترتیب توسط باد و جریان از طریق دریا توزیع می شود. پس از مدت ها آبگرفته می شود و به پایین فرو می رود ، جایی که به تدریج از هم پاشیده می شود و در لجن ها و اوازهای کف اقیانوس گنجانیده می شود.